Fleur Besters is vrijwilliger bij de soepfiets van het Leger des Heils

“Echt betrokken zijn bij de mensen met of voor wie je werkt, of het doel dat je wil dienen in de maatschappij, staat los van beloning. Dat merk ik steeds vaker bij organisaties. Ik wilde al langer iets delen over het Leger des Heils.

Een klein jaar geleden zijn Joep Kolijn en ik actief geworden als vrijwilliger bij Leger des Heils. We zijn zelf niet gelovig, en eigenlijk bij toeval bij deze organisatie uitgekomen. Ik had eens getwitterd dat ik me machteloos voelde daklozen en hongerigen in onze stad vol welvaart niet goed te kunnen helpen.

Een van de mensen die mij volgt, Patrick, stuurde me een DM en zei: ‘Je kan wel iets doen, we zoeken altijd vrijwilligers voor de soepfiets’. Dat leek me een prima plan, en Joep haakte direct aan.

En vanaf het eerste moment hebben we ons enorm welkom gevoeld bij het vrijwilligerswerk. De ‘onboarding’ als vrijwilliger heb ik nog niet eerder zo goed en warm meegemaakt. Echt álles klopt. Toen we aangaven dat een kledingpakket incl. warme jas wel erg heftig voelde voor 1x in de maand helpen, we hadden immers net zelf winterjassen aan daklozen gedoneerd, werd dat meteen als tip opgepakt. Enkele weken later waren er gele hesjes met het logo erop, zodat iedereen die over de eigen jas kon dragen.

In een appgroep worden tips gedeeld, vragen gesteld en foto’s gedeeld van plekken waar daklozen te vinden zijn. Het gaat er respectvol aan toe, en als je tijdens je dienst een vraag hebt, is er snel een reactie. Iedereen kan meedenken en wordt serieus genomen.

De boterhammen worden gesmeerd door een bewoner van het Domushuis. Daar halen we de boterhammen dus op, en wassen de soepkan na afloop af. Er hangt daar altijd een goede sfeer. Geen opsmuk en na een paar keer voel je je er al bijhoren.

We hadden gisteren veel te weinig soep. Er waren door met mooie weer plots weer zoveel daklozen in de stad. Ik vroeg me af of we een bepaalde plek wel of niet moesten blijven bezoeken. Dat had ik in de app gedeeld. De opmerking werd meteen opgepakt, want vanavond belde de coördinator al om onze ervaring goed te horen en begrijpen. En dat zorgt ervoor dat ik dit verhaal hier eens deel. Want het onderschrijft wat ik al langer voel. Verschil maken doe je samen. Vrijwilligers werf en behoud je door hen echt te zien.

Geld is niet leidend. Wat je doet, zo goed en zorgvuldig mogelijk doen, is veel belangrijker. Het gaat niet om meer en meer, maar zorgen dat iedereen zich welkom voelt, en mee kan doen. Wij als vrijwilliger, maar vooral ook de mensen naar wie organisaties als het Leger des Heils, Stichting Springplank en ook de jongerenwerkers van Lumens omkijken.

Met een zak geld los je niet alles op, met compassie wel. Als we op de soepfiets rijden, zien we onder de daklozen ook vaak zorgzaamheid naar elkaar. De meest kwetsbaren worden daar ook geholpen door anderen. En de situatie is soms echt schrijnend. Mensen kunnen beschadigd raken in onze maatschappij. Sommige mensen hebben écht honger. In onze stad. Negeer ze niet!”

Tekst en foto’s: Fleur Besters (Studio Fleur Besters)