400 Oekraïense kinderen kunnen even oorlog vergeten in het Philips Stadion

Vierhonderd Oekraïense kinderen hebben dinsdagmiddag gesport in het Philips Stadion in Eindhoven. Even niet denken aan de oorlog in hun vaderland, maar lekker ontspannen met sport en spel. Een van hen is de 15-jarige Zhenya. Haar vader vecht mee tegen de Russen, maar zelf vluchtte ze naar Nederland. Ze is blij dat ze de oorlog heel even kan vergeten. “Het doet me goed om met nieuwe vrienden te sporten hier.”

De kinderen werden uitgedaagd met verschillende sporten en spelletjes, zoals basketballen, voetballen en een stormbaan. Ook konden ze op de foto met Phoxy, de mascotte van PSV. Zo staat Zhenya ineens op de middenstip van het Philips Stadion. “Ongelooflijk dat ik nu hier sta. Ik vind het erg groot en mooi.”

“Ik ben blij dat ik hier veilig ben.”

Ze denkt nog vaak aan de situatie in Oekraïne. ‘’Bijna non-stop. Maar ik wil positief blijven: het leven gaat door. Ik ben blij dat ik hier veilig ben. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt, dus het is beter zo.”

Maar ze maakt zich wel zorgen om haar familie die is achtergebleven. “De stemming daar is bedrukt, maar als ik ze bel, worden ze blij. Mijn vader vecht mee tegen de Russen. Via berichtjes houden we contact met elkaar.”

De sportmiddag is een initiatief van het Partnerfonds Brainport Eindhoven, een groep grote PSV-sponsoren. Volgens voorzitter Staf Depla van de stichting helpen bedrijven in de regio maar wat graag mee om de kinderen wat afleiding te geven. “Kinderen hebben huis en haard moeten verlaten zonder vader. Hun leven gaat ook door, dus je gunt ze net als elk ander kind een middag dat ze leuk kunnen spelen.”

 

“Het is best moeilijk, want hoe benader je deze kinderen?”

Vrijwilligers van grote bedrijven uit de regio namen maar wat graag vrij om te helpen. Een van hen is Guus Pennings: “Ik ben heel blij om hier mijn steentje aan bij te dragen.”

Guus werkt bij Philips. Hij krijgt van zijn baas de mogelijkheid om onder werktijd vrijwilligerswerk te doen. Toen hij hoorde over de Oekraïense sportdag, wilde hij graag een handje helpen. “Het is best moeilijk, want hoe benader je deze kinderen? Doe je dat heel feestelijk of niet, want ze zijn hier toch met een bepaalde reden. Maar over het algemeen zie je dat ze toch heel ontspannen zijn.”